Nu ik op zondagochtend terugkijk op een gezellige zaterdagavond, bekruipt me stil het gevoel of het überhaupt weer een keer normaal gaat worden. Kunnen we ooit weer met grote vriendengroepen bij elkaar zijn? Lachen om elkaars onnozele acties? Geplande avonden gewoon door laten gaan ook al hebben we met z’n allen een snotneus?
Een kort moment slaat de twijfel toe.
Puur omdat ik in het begin dacht ‘Ach, even een paar weken rustig aan en dan is het klaar.’ En terwijl ik dit vanmorgen opschreef in mijn journal, besefte ik mij dat dit exact is wat je ook kan denken in het begin van een mindere periode in jouw leven.
Als je een week moe bent, denk je nog, ‘Oké, even wat eerder naar bed deze week, minder inplannen de komende weken en dan trekt het wel bij.’ Als je na een maand nog moe bent, en waarschijnlijk nog vermoeider dan ervoor, hoor je je buurvrouw praten over dat zij ook zo moe is. ‘Het zal er wel bij horen.’ denk je en je gaat door.
Een half jaar verder
Totdat je een half jaar verder bent. Elke dag kan je wel janken, je hebt geen lontje meer en je ontploft spontaan als de vaatwasser niet is leeggeruimd. Het duizelt in je hoofd, valt flauw en moet melden dat je niet meer kan werken.
Je weet nog niet wat er precies met je aan de hand is, maar dat het even niet meer lukt, is wel duidelijk.
Een jaar verder
Een jaar verder en een half jaar ziektewet later, weet je met terugwerkende kracht, dat het eigenlijk al jaren niet lekker met je ging. Je vraagt jezelf af of het ooit weer normaal wordt en goed komt.
Je was niet een paar weken moe, maar al jaren. Je liep niet een paar weken op je tenen, maar al jaren. Je had al jaren last van haaruitval, je huid was met vlagen super onrustig, had last van je darmen, je had eigenlijk altijd een zeurend gevoel in je hoofd, liep al tijden bij de fysio voor nek- en rugklachten, verdroeg prikkels slechter, viel regelmatig in slaap op de bank en afspraken zei je van tevoren af of maakte ze niet meer.
Je hebt niet van het 1 op het andere moment een burn-out
Je hebt niet van het 1 op het andere moment een depressie. Je bent niet opeens overspannen. Het is niet in 1 keer te veel. Er gaan heel veel signalen aan vooraf, maar omdat je op de automatische piloot stond (en dus niet in contact was met je lijf), heb jij ze niet opgemerkt als zijnde ‘pas op!’-signalen. Je hebt ze wel ervaren, maar geen gehoor aangegeven. Je hebt ze wel gevoeld, maar er niks mee gedaan. En dat is logisch.
Uiteindelijk komt er een moment dat je op de rem trapt
Niemand denkt bij de eerste vermoeide dag ‘Ik moet stoppen, want dit kan zo niet langer.’ Daar heb je meerdere signalen voor nodig. Uiteindelijk komt er een moment dat je op de rem trapt. Doe je dat niet? Dan gaat er een moment komen jouw lichaam voor jou op de rem trapt. Stap voor stap schakelt het lichaam functies uit. Net zolang, tot je niet anders kan dan omvallen en blijven liggen.
Ik weet hoe dat voelt.
Tot drie keer toe heb ik dit ervaren, waarvan de derde keer echt verschrikkelijk was. Mijn armen tintelden, kon ze niet meer bewegen en in paniek dacht ik eerst dat ik epilepsie of MS had. Weken heb ik met een grieperig gevoel in bed gelegen, waar de kinderen (toen 2 en 4) in hun pyjama’s om me heen huppelden, niet wetende wat ik met ze moest. De meest simpele dingen zoals aankleden en eten geven kwamen niet meer in me op. Ik was echt uitgeschakeld.
Komt het goed?
Ik weet ook hoe het voelt om na een paar maanden, voor mijn gevoel stilstaan, te denken: ‘Komt het ooit weer goed?’ ‘Wordt het ooit weer normaal?’ Op vragen als ‘Hoe gaat het nu met je?’ wist ik geen antwoord te geven. ‘Goed? Wat is goed? Hoe voelt dat? Wat voor woord geef ik aan hoe ik me nu voel?’
Download gratis mijn E-book waarin je kennismaakt met de 1e levels van ons coachprogramma Personal Life Levels, waardoor jij volledig hersteld.
Het wordt beter dan goed!
Toch kan jij op een gegeven moment weer woorden geven aan hoe jij je voelt. Je gaat weer oprecht kunnen lachen. De energie ga je weer voelen stromen. Je gaat weer uitgerust je bed uit stappen. De zin van het leven krijg jij weer terug!
Level voor level
Stap voor stap ben je uitgeschakeld en stap voor stap kan jij jezelf weer inschakelen. Vanuit mijn eigen ervaring en de kennis die ik heb opgedaan is Personal Life Levels ontstaan. Een coachprogramma, waarbij jij aan de hand van 7 levels volledig jezelf leert te zijn en herstelt van stress en burn-out klachten, met een energiek en positief leven als gevolg.
Vraag gratis een waardevol telefoontje aan als jij je herkent in bovenstaande en wel toe bent aan nieuwe positieve energie en rust in je hoofd! Ook kan je mij volgen en een bericht sturen via Instagram @coachvoorjeleven. Daar ben ik dagelijks te vinden!
Heel veel liefs Inge
